Beleefd tot aan de laatste klik

Image: forbes.com

De telefoon gaat. Ik neem op. (Tot zover niet heel spannend, geef ik toe.) "Met VulNaamHierIn, van BedrijfWeetIkHet. Zal ik u even uitleggen waarover ik bel?" Mijn antwoord: "Eh, ja, dat lijkt me wel handig ja."

Je hoort meteen dat die reactie niet op zijn scherm staat. Even valt hij stil, maar na een korte grinnik ratelt hij dan toch zijn standaardverhaal af. En ik merk dat ik al na drie woorden denk: waarom doe ik dit toch steeds?

Je weet namelijk meteen al dat je Weer Zo'n Bedrijf aan de lijn hebt. Zo eentje met een spectaculaire, geweldige aanbieding voor ondernemers. Zo eentje die precies op maat naar jouw wensen iets voor je kan regelen-installeren-aanbieden. Op dat moment maakt het nog niet eens uit of het om printerinkt of een complete beveiligingsinstallatie gaat, maar dat was het laatste. Geloof ik, want na een halve zin was ik alweer gewoon mijn Twitterberichten aan het lezen.

Netjes wacht ik tot meneer klaar is met zijn opdreunverhaaltje. Ook al vraag ik me ondertussen af waarom ik hem niet allang heb onderbroken met het antwoord dat nu komt: "Het lijkt me niet erg interessant voor mij, ik heb geen interesse."

Blijkbaar is dat niet een afwijzing, maar een uitnodiging om nog meer te vertellen en ongeveer de helft van het praatje te herhalen. Want waarom denk ik dan dat het niet interessant zou zijn? Dat kan ik nu toch niet weten? En jahoor, het geldt ook gewoon voor zzp'ers en zo...

Weer laat ik de man beleefd zijn verhaal doen. Stom natuurlijk, maar ach. En als het stilvalt zeg ik, dit keer ietsje zelfverzekerder: "Ja, nou, ik heb toch geen interesse." Terwijl ik natuurlijk had willen beginnen met: "Dat zal allemaal best wel, maar zoals ik zojuist al heb gezegd..." Of de kortere variant: "Nee, dank u, klik."

Maar dat kan ik dus niet. Ophangen terwijl hij nog praat. Of hem onderbreken en zeggen nee, geen interesse en dan ophangen. Ik kan het echt niet. Als hij nou gemaild had, was het gewoon "delete" en wegwezen, maar aan de telefoon kan ik dat dus niet. Elke keer hoop ik weer dat mijn eerste "geen interesse" (in welke vorm dan ook) duidelijk is. En elke keer zien ze dat als een reden om het hele verhaal net iets anders nog een keer te vertellen.

Ik uitte mijn frustratie op Twitter: "Wat heeft een Bel-Me-Niet-register voor zin als bedrijven je nummer dan via de KvK opvragen?" Netjes met hashtags. Waarop de KvK reageert. Met een link. Met advies over hoe ik me voor dergelijke direct mail kan afmelden. Ha, en wie zegt dat Twitter a waste of time is?

Oh, voor wie dat ook interessant vindt: klik hier voor de non-mailing indicator van de KvK.