Afbeelding: www.hoe-koop-ik.nl |
De makelaar bellen hoeft niet, want ze bellen jou met een dag of twee al terug. Zo'n did you like what you see soort van telefoontje. Deze makelaar wrong volgens mij al in zijn handen, want we hadden drie huizen bezocht die in zijn portfolio zitten. Mijn man biechtte netjes op dat er in elk geval een huis was waar we toch wat langer over na wilden denken. Dus ze bellen vanzelf terug.
Wat ik het liefst zou willen is een soort proefritje. Net als bij het kopen van een auto. Ik wil wel eens een dagje doorbrengen in dat huis. Kijken hoe veel zon er is. Hoe luidruchtig de buren zijn. Of de keukenkastjes goed sluiten. Of het bad even rustgevend is als het lijkt. Hoe onhandig het is dat de wasmachine op zolder op een overloop geparkeerd staat, een complete verdieping hoger dan de slaapkamers, badkamer en twee trappen verwijderd van de tuin (want voor een droger was maar bar weinig ruimte).
Ja, doe mij een soort logeerpartijtje. Om even op proef te kijken of het huis echt wel bij ons past. Het liefst zou ik eerst willen weten of ik al onze spullen er wel in kwijt kan. Ik wil best iets weggooien met verhuizen, maar kom niet aan (al) mijn boeken! (We zagen vorig jaar een huis met een pracht van een woonkamermuur in de vorm van een boekenkast. Alleen jammer dat de rest van het huis eromheen zo geel en klein was. Echt waar. Heel jammer.)
Nog een keertje gaan kijken in dat huis dan maar? Stiekem een zondagmiddag daar in de buurt gaan wandelen om te kijken wat er waar zit (scholen, winkels, een supermarkt)? Of gewoon wachten op dat ene huis waarbij je na twee stappen denkt: hier wil ik wonen? Bestaat zoiets?
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.