Dus jij doet ook mee aan die wedstrijd? Leuk. Slik.

Toptip: beloon jezelf met een chocomedaille!

Enige tijd geleden heb ik besloten mee te doen met een of andere schrijfwedstrijd - als ik tenminste gehakt kan maken van de verhaalflarden in mijn hoofd. Die zwerven namelijk nog eens naast de al bestaande verhaallijnen rond, en de gaten in de plot van dat losse verhaal zijn nu nog gigantisch.

Ik heb al vijf inspiratieboeken erbij gepakt, vol tips en instructies over het schrijven van een (kinder)boek. Een daarvan was een nogal recht-voor-je-raap-tekst (met heel nuttige informatie), en voor het eerst denk ik eventjes: whoa, ik weet niet of ik dit wel ga redden.

Gelukkig was ik niet van plan om te denken: ik weet niet of ik dit wel kán. Ik wil het kunnen. En ik snap ook best dat je niet even achter een laptop kruipt, een compleet boek uit je mouw schudt en vervolgens een week later uitgevers kunt gaan lastigvallen. Weet ik best. En daarom lees ik die boeken ook: ik wil goed voorbereid te werk gaan en niet halverwege het schrijven zodanig vastlopen dat ik maar weer stop en er weer een onafgemaakt verhaal op mijn harde schijf staat.

Laatst las ik een tweet van een schrijfster. Zij heeft haar een uitgeefcontract te danken aan een gewonnen schrijfwedstrijd. Inmiddels is ze bezig met deel twee en een heel ander boek dat ook al een uitgever heeft. Maar deze schrijfster tweette dus heel opgewekt dat ze tiende was geworden bij een recente schrijfwedstrijd, en dat ze volgend jaar gewoon weer mee zou doen.

Op dat moment slikte ik even. Een auteur die al boeken heeft gepubliceerd, die druk bezig is met de opvolgers ervan... die doet dus mee aan een wedstrijd waarvoor ik ook misschien ooit wel 's een verhaal zou willen maken? Vertaler of niet, ik ben een doodgewone beginner en misschien wel een vreselijke amateur, en dan moet ik het dus opnemen tegen mensen die al boeken op hun naam hebben staan? Al-le-me-ma-chies.

Daardoor laat ik me niet meteen uit het veld slaan. Meedoen aan wedstrijden is een goede oefening, dat hebben al twee schrijfboeken me verteld. Ik merk het zelf ook als ik dingen verzin voor Flash! Friday, al doe ik dat dan in het Engels en gaat het om korte stukken ongeveer 200 woorden. Maar ik ga wel twijfelen. Meedoen aan een wedstrijd die blijkbaar ook gepubliceerde schrijvers trekt, dat vind ik toch wel een beetje... eng, denk ik. Het lijkt ergens op een nutteloze oefening.

Combineer dat vooruitzicht met een 'uitdagend' tijdgebrek, en ik vraag me af of ik me niet moet beperken tot wedstrijden voor kortere stukken, of met een deadline van volgend jaar. Alhoewel er dan - hopelijk - toch altijd vertaalklussen komen die voorrang hebben. Ach ja, we zien het wel. Misschien moet ik het mezelf ook weer niet te moeilijk maken. Ik wil graag schrijven, maar naast vertalen en mama zijn moet ik er ook voor zorgen dat ik overeind blijf, en dus op tijd ga slapen. Voorlopig dus maar documentjes vol aantekeningen aanleggen en dan maar zien wanneer zich wat tijd voordoet...